তিক্ততা. . .

জোনাকভৰা সন্ধিয়াৰ
         স্নিগ্ধ জোনটিলৈ চাই
বিছাৰিছোঁ তোমাৰ
          নীলবৰণীয়া ওঠৰ হাঁহি  ৷
যন্ত্ৰণাৰে পীড়িত
             মোৰ পৃথিৱীলৈ
তুমি নামি আহিছিলা
        এটুপি নিৰ্ভেজাল বৰষুণ ৰূপে ৷
সাৱটি ৰাখিব খুজিছিলো তোমাক
            হৃদয়ৰ এটি নিভৃত কোণত ,
আলফুলীয়াকৈ ৰাখিছিলো
              জীৱন যুজত ,
আগবাঢ়ি যোৱাৰ
            একমাত্ৰ সাহস স্বৰূপে ৷
কিন্তু, সময় আৰু সমাজৰ
               নিৰ্মম বাধাই ,
তোমাক কাঢ়ি লৈ গ'ল
         মোৰ আকাংক্ষিত মৰমৰ পৰা ৷
ব্যৰ্থ হলো তোমাক পাবলৈ
          ই সাম্ভাৱ্য আছিল মোৰ বাবে ,
হেৰুৱাইছিলো নিজকে তোমাৰ মাজত
         মনলৈ উপলব্ধি অহা নাছিল ,
তুমি যে এখন আকাশ
             মই মাত্ৰ পৃথিৱীহে  !!